عبدالکریم خاضعی‌ نیا در یادداشتی برای «تابناک» نوشت:

دردی غریب در تمام وجودش می پیچید. از شدت درد به این سو و آن سو می‌رفت. نیرویی آسمانی او را به بیرون از خانه می‌کشاند و جاذبه‌ای پرقدرت به سوی خویش می‌خواند.

فاطمه بنت اسد بی اختیار با همراه نه ماهه‌اش به سوی آن نیروی بی‌نهایت حرکت کرد. ناگاه پس از گذر از کوچه پس کوچه‌های مکه خود را رو در روی خانه‌ی خدا ـ کعبه ـ دید.

درست مقابل رکن یمانی ایستاده بود. شروع کرد با خدای خویش نجوا کردن و از او خواستن و خواستن.

اینک درد به اوج خود رسیده بود و صدای فاطمه بلندتر از گذشته.

مردمی که در حال عبور بودند به تماشا می‌ایستادند و فاطمه بی‌هیچ اعتنایی به آن هابا معبود خویش گفتگو می‌کرد. ناگهان در حیرت نگاه‌ها و در حادثه‌ای که تا آن روز هیچ‌گاه اتفاق نیفتاده بود و تا کنون هیچ‌گاه تکرار نشده است. دیوار خانه‌ی کعبه شکافت و فاطمه به اذن خدای خویش همراه با نوزاد درونش پا به کعبه گذاشت.


«ادخلوهابسلام آمنین» و پس از او شکاف خانه‌ی خدا بسته شد.

عجب ضیافتی؛چه دعوتی، فاطمه بنت اسد و فرزندش، تنهای تنها به میهمانی خدا آمده بودند.
بهت و شگفتی بر همه‌ی آنان که از نزدیک شاهد این حادثه عجیب ومعجزه آسابودند سایه افکنده بود، اما درون خانه همه چیز آرام بود. فاطمه بود و سلام و تهیت؛ فاطمه بود و عزت و احترام؛ فاطمه بودوپاک ترین زنان آسمانی که برای همراهیش آمده بودند.

فاطمه دریک چشم برهم زدن، نوزادی را در آغوش خود دید که همه‌ی هستی در مقابلش سرِ تعظیم فرود می‌آوردند. تنها فرزندی که در خانه‌ی خدا به دنیا آمد، تنها مولود کعبه "علی(ع)".
فرشتگان فوج فوج می‌آمدند تا به این ولادت باشکوه و به این زایش باعظمت تبریک گویند و مباهات کنند. مبارک باد این مولود، تهنیت باد این فرزند. فرزندش خلاصه‌ی همه‌ی خوبی‌ها بود، زیبا، نورانی، معطر با زبانی تسبیح‌‌گوی.

هیچکس نمی داند بر فاطمه و فرزندش درخانه کعبه چه گذشت، اما همه دیدند سه روز بعد، فاطمه بنت اسد با فرزندی در آغوش از خانه‌ی کعبه بیرون آمد. فرزند او ـ علی(ع) ـ مولود کعبه بود، هدیه‌ی بزرگ خدا به انسانیت. ودیعه‌ی ارزشمند الهی برای تمام هستی و خلاصه‌ای از صفات خدا برای‌ نگریستن و فهمیدن و مگر خدا در شب معراج در دو قدمی با پیامبر با صدای علی(ع) با او سخن نگفت؟


علی (ع)نقطه‌ی اتصال انسان با خداست تنها رشته‌ای که بشر را به او وصل می‌کند و تنها راهی که به او ختم می‌شود. علی (ع)شرط دلداگی و عاشقی با معبود آسمان و زمین است. راه علی(ع)وفرزندانش صراط هدایت است و رهرو این راه، دلداه‌ی ولایت.

13 رجب سالروز میلاد پرخیر و برکت مولی الموحدین امیرالمؤمنین علی(ع) بر همه‌ی عدالت خواهان و آزادگان جهان بخصوص مسلمین و بالاخص شیعیان آن امام همام مبارکباد.